Ο Δημήτρης Σκαρμούτσος μίλησε ανοιχτά για τα χρόνια της ζωής του που σημαδεύτηκαν από τον εθισμό στα ναρκωτικά και το αλκοόλ, καθώς και για τη δύσκολη πορεία του προς την αποτοξίνωση. Αναφέρθηκε σε εκείνη την περίοδο ως την πιο «σκοτεινή» της ζωής του, μια εποχή που τον «έριξε στον πάτο», όπως χαρακτηριστικά είπε, χωρίς να υπάρχει πιο χαμηλό σημείο.Καλεσμένος στο podcast της Ελίνας Παπίλα, ο γνωστ…
Ο Δημήτρης Σκαρμούτσος μίλησε ανοιχτά για τα χρόνια της ζωής του που σημαδεύτηκαν από τον εθισμό στα ναρκωτικά και το αλκοόλ, καθώς και για τη δύσκολη πορεία του προς την αποτοξίνωση. Αναφέρθηκε σε εκείνη την περίοδο ως την πιο «σκοτεινή» της ζωής του, μια εποχή που τον «έριξε στον πάτο», όπως χαρακτηριστικά είπε, χωρίς να υπάρχει πιο χαμηλό σημείο.
Καλεσμένος στο podcast της Ελίνας Παπίλα, ο γνωστός chef εξήγησε πως αυτό το αίσθημα του απόλυτου αδιεξόδου ήταν τελικά εκείνο που τον ώθησε να βρει τη δύναμη που χρειαζόταν για να σταθεί ξανά στα πόδια του και να ξαναχτίσει τη ζωή του.
«Γενικώς έχω ταλαιπωρηθεί πολύ στη ζωή μου με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ σε πολύ μικρή ηλικία. Εγώ έκανα για πολλά χρόνια ηρωίνη, η οποία είναι ένα φοβερά δημιουργικό ναρκωτικό αλλά είναι και το ναρκωτικό που θα σε καταστρέψει. Το πιο σημαντικό πράγμα που έχει ένας άνθρωπος είναι η αυτοεκτίμηση, η εκτίμηση που έχει στον εαυτό του. Εγώ έχασα την αυτοεκτίμησή μου, θεώρησα ότι πλέον δεν πρέπει να ζω, δεν πρέπει να υπάρχω. Έπιασα πάτο. Πάτο όμως. Εκεί ήταν, λοιπόν, που έγινε το μπαμ. Είχα ακόμα λίγη δύναμη μέσα μου και είπα: Αδερφέ δεν μπορεί να γίνει αυτό. Εκεί ξύπνησα, έγινε το κλικ» τόνισε.
«Στην αρχή όλοι μου έλεγαν “μην πεις ότι είσαι πρώην αλκοολικός και ναρκομανής, γιατί θα καταστραφείς”. Το είπα. Γιατί αν βοηθούσα έστω και δύο ανθρώπους, για μένα θα είχε νόημα. Και τελικά ο κόσμος το δέχτηκε, αντέχει περισσότερα απ’ όσο νομίζουμε. Το στερητικό σύνδρομο είναι 20 μέρες, αλλά πρέπει να φτιάξεις το μυαλό, όταν για δέκα χρόνια όλες οι αναμνήσεις που έχεις είναι ότι ήσουν υπό την επήρεια κάποιου ναρκωτικού ή του αλκοόλ. Έχασα οικογένεια, φίλους, συνεργάτες, τα πάντα όλα. Δεν υπήρχε κανείς. Ειδικά στο τέλος, που ήμουν πολύ άσχημα, ξύπναγα και κοιμόμουν έχοντας μόνο αυτό στο μυαλό μου, πού θα βρω, πώς θα βρω, πώς θα το κάνω και πόσο θα με κρατήσει. Με οποιονδήποτε μίλαγα ήταν για να τον εκμεταλλευτώ για αυτό το πράγμα, οπότε όλοι με έκαναν πέρα. Ακόμα και άνθρωποι που με αγαπούσαν πολύ, ευτυχώς. Αν υπήρχε κάποιος που μου έλεγε “θα τα καταφέρεις”, θα συνέχιζα. Επειδή ήμουν δύο χρόνια σε αποτοξίνωση, είχα πιστέψει στον εαυτό μου ότι μπορώ να το κάνω και έλεγα “αφήστε με”. Όταν άνοιξε εκείνη η πόρτα και βγήκα στον κόσμο, εκεί άναψε η μεγαλύτερη φωτιά μέσα μου να πετύχω πράγματα στη ζωή μου και να πετύχω πράγματα που είχα χάσει αυτή τη δεκαετία. Για πολλά χρόνια ένιωθα ντροπή για τον εαυτό μου, οπότε ήθελα πολύ να πετύχω για να δείξω στον εαυτό μου πρώτα απ’ όλα ότι μπορώ» πρόσθεσε.
Τέλος, ο Δημήτρης Σκαρμούτσος αναφέρθηκε στο φως που έφερε στη ζωή του η γέννηση του παιδιού του. Πριν γεννηθεί ο γιος του, υπογραμμίζει, δεν είχε νιώσει τι θα πει αληθινή αγάπη.
«Όταν γεννήθηκε ο πρώτος μου γιος, στα 30, νομίζω ότι μέχρι τότε δεν είχα αγαπήσει. Την πραγματική αγάπη την ένιωσα όταν είδα το παιδί μου να γεννιέται. Δεν ήμουν έτοιμος να έχω παιδί, μόλις είχα βγει από την απεξάρτηση. Θα θυσίαζα οτιδήποτε για να καταφέρω να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν. Όσο μεγαλώνεις, πλησιάζεις στο θάνατο και αρχίζεις να φοβάσαι. Εγώ είμαι 55 πλέον και αυτό το φόβο τον νιώθω» ανέφερε μεταξύ άλλων.